Ubuntu.pl 🇺🇦️ - Forum Ubuntu

Kilka razy próbowałem z tym Unity. Nie podoba mi się. Ale do wszystkiego można by się przyzwyczaić gdyby nie te kretyństwo z Alt-Tab do przełączania okien. Taki krzak to chyba tylko masochista mógł wymyślić. Jak na win 3.11 gdy kulkowe myszy na COMie się wieszały. To ma być niby rozwiązanie na tablet ? A klawiatura z "Altem" w razie czego w bagażniku ?

Unity po aktualizacji do wersji 5.0 i wstępnej konfiguracji za pomocą MyUnity jest znośne. Unity jest przede wszystkim nakładką na GNOME 3 jako wtyczka do Compiza. Mam netbooka. Przetestowałem KDE4, LXDE, GNOME 3, GNOME 3 + MATE, XFCE, Unity. Początkowo fascynował mnie KDE4. Jednak po nieoczekiwanych bugach doszedłem do wniosku, że czas spróbować zaprzyjaźnić się z GNOME 3. Padło na Linux Mint 12 Lisa. Początkowo MATE spełniał swoje zadanie. Po pewnym czasie zaczęła mnie irytować ergonomia i mniejsza przestrzeń robocza. XFCE/LXDE to w zasadzie krok w tył. Oparte przeważnie na GTK 2. Cuda i wianki z aplikacjami GTK 3. Wracając do Unity. Początkowo byłem sceptyczny wobec nowego podejścia do pulpitu. Zafascynował mnie KDE i myślałem, że jest ok. Jednak po kolejnym podejściu do Unity, instalacji niezbędnych dodatków (indykatorów), dostosowania menu aplikacji, Unity 5.0 działa w miarę stabilnie. Po wprowadzeniu HUD praca będzie jeszcze bardziej ergonomiczna.

Swoją drogą, ludzie boją się nowego. Myślą, że skoro coś już jest sprawdzone i dobre, to po co zmieniać przyzwyczajenia użytkownika. W Linuksie masz wybór. Testuj, poznawaj, eksperymentuj. Jak poznasz, masz swoją opinię. Jeżeli tylko będziesz słuchać tradycjonalistów i sceptyków - stoisz w miejscu, a technologia idzie do przodu.

FadeMind pisze:Swoją drogą, ludzie boją się nowego.

Wynika to ze starej prawdy: "lepsze jest wrogiem dobrego", lub jak to Amerykańcy piszą "if it aint broke, don't fix it".

FadeMind pisze:Początkowo MATE spełniał swoje zadanie. Po pewnym czasie zaczęła mnie irytować ergonomia i mniejsza przestrzeń robocza.

Nie skreślaj Minta 12 - może warto zapoznać się z nowym pomysłem twórców Minta - Cinnamonem? (Leży sobie po prostu u nich w repozytorium). To takie konfigurowalne GNOME3 (czyli - jeden panel, dwa panele, wtyczki, aplety, itp - jak za czasów GNOME2). Przyznam się szczerze, mi spasowało okrutnie.

Poza tym, środowisko to tylko nakładka na całą resztę linuksowych 'bebechów'. Zatem dystrybucję najlepiej jest wybierać w oparciu o jej współpracę z posiadanym przez nas sprzętem, czy nawet poziomem automatyki (nie każdy lubi/poradzi sobie z instalację z 'palca' sterowników od NVIDII).

Cóż jak chodzi o wygodę to dla mnie Unity jest na podobnym poziomie co gnome shell, ale szybkość już o wiele gorsza na moim PC. Cinnamon jest bardzo obiecujący. Aktualnie siedzę na Mint 12 KDE RC. Pewnie w kwietniu wrócę do Gnoma. Mi najbardziej odpowiada jeden panel plus Dock. Ogólnie Mint zyskał dzięki Unity bo po co instalować Ubuntu i zmieniać środowisko. Konkurencja powinna wyjść na dobre, nie jestem zwolennikiem jednego słusznego środowiska.

Ja tam już sobie nie wyobrażam tego systemu bez Unity

Wynika to ze starej prawdy: "lepsze jest wrogiem dobrego"

Zgodnie z tą logiką po co było w ogóle zaczynać prace nad panelami LCD? Przecież kineskopy były dobre. Po co było pracować nad Gnome, skoro wszystko da się zrobić w terminalu (założę się, że jak do świata linuxa zaczęły wchodzić środowiska graficzne, spotykały się z identycznymi komentarzami). Polecam poczytać archiwalne posty z czasów kiedy wychodziły pierwsze wersje KDE4, którym się tak teraz zachwycają. Też się tego podobno nie dało używać...

Unity nie jest wprowadzane jako lepsze, tylko jako inne.

Fakt, że mogli nie utrudniać powrotu do Gnome 2.x. Ale z drugiej strony to środowisko wymagało odrobiny samozaparcia do grzebania w nim, więc może wyszli z założenia że jak komuś będzie zależało na powrocie to będzie już na tyle zaprawiony że sobie z tym poradzi.

Prawda jest taka, że ludzie chcą nowego. Gdyby nie chcieli, Microsoft nie sprzedawałby tylu kopii Win7 (i nie mówię tu o OEM) - przecież wszystko działa na XP. Ostatnie dwa lata pokazują, że systemy zaczęły ewoluować w ciekawym kierunku. Systemy desktopowe zaczynają coraz bardziej przypominać te mobilne, ale wcale nie w zakresie interfejsu (choć to też), ale prostoty użytkowania. Kiedyś system miał dawać jak największe możliwości konfiguracji i ewentualnej naprawy. Teraz... ma być ładny i działać. Opcje można zmieniać przełącznikami 0/1 jak w Androidzie czy iOS. Co z tego, że edycja plików konfiguracyjnych daje 100x większe możliwości...

Wydaje mi się, że Canonical wyczuwa ten trend i próbuje w niego wpisać swój system. A że jest inny... to dobrze. Ba - nie zdziwiłbym się gdyby dążyli do tego, żeby nazwa Ubuntu nie była w ogóle kojarzona z Linuxem, który ma przypiętą łatkę trudnego systemu dla nerdów. Jeśli zrobią dobry system, który będzie miał nowoczesny (czytaj: ładny i prosty) interfejs i będzie miał sklep z aplikacjami i dużo aplikacji (można powiedzieć, że ma świetny menadżer pakietów i wielki wybór programów - i co z tego skoro nie dotrze to do 99% społeczeństwa przyzwyczajonego teraz do sklepów z aplikacjami) i dobrze go zareklamują, to mogą zyskać dużo więcej niż stracą przez kilku niezadowolonych starych użytkowników. Zyskać z korzyścią dla samego Linuxa.

Żeby zwiększyć udział u rynku system musi się zmieniać. I to najbardziej musi się zmienić właśnie teraz - gdy zmieniają się trendy. A że ta zmiana może się nie przyjąć... jedyna szansa żeby nie przegrać, to nie grać w ogóle. Z tym że nie grając nie ma się też żadnej szansy na wygraną...

witam

ja szybko wróciłem do z gnome 3 do 2 i to w dodatku do wersji ubuntu 10.10. najnowsze ubuntu strasznie zmuliło mi laptopa a w dodatku unity jest ustawiony na sztywno i nie pozwala na dopasowanie pod potrzeby użytkownika.
nie mam nic przeciw gnome3 - kto się nie rozwija ten się cofa lub stoi w miejscu więc ja postoję. uważam ze pozostawienie użytkownikom wyboru tak jak w 11.04 byłoby najlepsze.
niestety ubuntu mknie w stronę uproszczenia ale czy tego oczekujemy. na szczęście jest wiele dystrybucji jest gdzie wiać. NA LAPTOPIE MAM WINA XP - wymóg pracodawcy i UBUNTU bez którego nie wyobrażam sobie pracy. mam nadzieję, że z czasem nikt nie zagubi idei linux-a i nie stanie się to system dla blondynek. syna także wdrażam w linux-a i sobie chwali.

Ja swój "zachwyt" Unity wyraziłem już kiedyś tutaj i tutaj. Od tamtego czasu z dnia na dzień coraz bardziej zniechęcałem się do Ubuntu którego byłem wieloletnim użytkownikiem. Ktoś chce zrobić telefon z mojej full HD matrycy a to mi nie odpowiada. Wiecie jakie znalazłem lekarstwo? Mint + Cinnamon z panelem do góry. I wszystko jest znowu rześkie, szybkie, user-fiendly - czyli po staremu I bez kombinowania z jakimiś fallbackami.

Niedługo nowy LTS Unity 5.0 działa lepiej. Ja po próbach z Unity, Gnome 3, Xfce, Lxde wróciłem na Ubuntu 10.04 LTS i wiem na czym stoję Stabilny jak skała Poczekamy i zobaczymy co będzie z tym nowym Ubuntu To LTS więc mam nadzieję że się przyłożyli. W przyszłości nie planuję wogóle instalować innych wersji niż LTS. 11.04 11.10 to były takie darmowe beta testy na wielką skalę

Ja narazie wróciłem do 10.10, do unity sie nie przyzwyczaję więc 12.04 o ile zainstaluję będzie z enlightenment.

riche pisze:Ja narazie wróciłem do 10.10, do unity sie nie przyzwyczaję więc 12.04 o ile zainstaluję będzie z enlightenment.

Nie lepiej Xfce 4.8?

Funnykris pisze:

riche pisze:Ja narazie wróciłem do 10.10, do unity sie nie przyzwyczaję więc 12.04 o ile zainstaluję będzie z enlightenment.

Nie lepiej Xfce 4.8?

Przetestuje wieczorkiem

Muszę zwrócić Ubuntu honor. Ostatnimi czasy zmieniłem pracę. Gdy po raz pierwszy zasiadałem do służbowego komputera, zastanawiałem się podczas bootowania, jaki Windows mnie przywita. Opadła mi nieco szczęka, gdy zobaczyłem ekran logowania Ubuntu 11.10. Pomyślałem "o nieee, Unity... ". Po paru dniach pracy z tym środowiskiem (a może raczej nakładką na GNOME tak naprawdę?) przyzwyczaiłem się. Mimo driverów NVidia, Unity odmówiło wystartowania i działam na jego wersji 2D (nie przeszkadza mi to jednak). Fakt - jakiś głębszych możliwości customizacji brak oraz demon prędkości to nie jest (Athlon 64 X2 3800+, 2GB RAM, z czego jakieś 650 zajęte po starcie). Niemniej jest ładnie (jedna z defaultowych tapet + motyw systemowy Radiance), schludnie - podoba mi się, mimo że byłem zaciekłym zaciekłym Unity wrogiem Widać po prostu wzornictwo MacOS X. Jak jednak wspomniałem, cytując tu Wikipedię:

Unity is a shell interface for the GNOME desktop environment developed by Canonical Ltd for its Ubuntu operating system.

I szkoda, że nie jest to samodzielne środowisko. Na maszynie kolegi jest polski remix Ubuntu 10.04 z GNOME 2 - chyba po raz pierwszy krzywo spojrzałem na tę wersję owego środowiska (w kwestii standardowego wyglądu)

Wtrącę jeszcze moją ostatnią obserwację. Jak już pisałem od pierwszego zetknięcia z Unity szybko uciekłem w Minta + Cinnamon. W ostatnich dniach padł mi jednak laptop i w czasie naprawy pracowałem tydzień na zastępczym sprzęcie z Ununtu 12.04.
Krótko mówiąc podtrzymują swoje wrażenia a nawet powiem więcej: Unity to jakieś szaleństwo Cały tydzień poświęciłem szukaniu na forum "hintów" jak ergonomicznie tego czegoś używać sądząc, że gdzieś jest haczyk Nie ma. Zamiast nowoczesnego desktopowego środowiska Canonical zrobiło system na smartfona. Tylko po co przy rozdzielczości 1920x1200???? Dziś odbieram notka z naprawy. Uffffff

Z mojego punktu widzenia Unity strasznie zamula system i powoduje różnego rodzaju błędy. Jest to środowisko przyszłości ale Canonical powinno się bardziej postarać inaczej stracą i tych użytkowników co im zostało po tych ostatnich rewolucjach. Ja nie mogłem efektywnie pracować w tym środowisku dlatego przeszedłem na Xubuntu. Xfce wspomienie starego Gnome 2.

Ja również nieco zmieniłem zdanie. Pracuję z Unity w pracy codziennie od niemal pół roku i...mam wyrobione już zdanie. Przełączanie okien - katorga (np. piszę do klientów i mam 4 okna maili thunderbirda np. Kliknięcie na ikonę programu powoduje wyświetlenie nie tego okna które chciałem, a przełączenie na wirtualne pulpity trwa bardzo długo - ok 5sekund+). Przełączanie się między oknami na tradycyjnym pasku menu to przecież w tym momencie szczyt wygody. Bez gnome-tweak-tool też za dużo nie zmienimy. Mnie w Unity aż tak wiele nie przeszkadza, ale przełączanie między wieloma oknami jednej aplikacji, typu Gimp czy Thunderbird - ma-sa-kra. Chyba po prostu zrobię sudo apt-get install kde-desktop/xubuntu-desktop.

Poważnym problemem jest to, że Unity zrobiło coś przeciwnego niż sugeruje jego nazwa - podzieliło społeczność Linuksową.

Wcześniej liczyły się 2 środowiska GNOME 2 i KDE 4, gdzie GNOME wyraźnie dominował. Po wydaniu GNOME 3 środowisko to zostało dosłownie rozbite na kawałki - GNOME Shell, Unity, Cinnamon, Fallback Mode. Nostalgicy przechodzą na zombie Mate. Inni (w tym ja) zmigrowali do alternatywnych środowisk graficznych: XFCE, LXDE, KDE.

Tak więc wysiłek wkładany w udoskonalanie środowisk graficznych jest bardzo rozdrobniony, a użytkownicy są podzieleni.

Jusko pisze: Przełączanie okien - katorga (np. piszę do klientów i mam 4 okna maili thunderbirda np. Kliknięcie na ikonę programu powoduje wyświetlenie nie tego okna które chciałem,

Jeżeli wszystkie okna Thunderbirda będą na jednym pulpicie to kliknięcie na ikonę programu nie spowoduje wyświetlenia wszystkich okien w pomniejszonym rozmiarze?
Cztery pulpity a na każdym pięć okien jakiegoś programu, czy panel w Gnome nie będzie za krótki?

Jasio Dusigaz pisze: Jeżeli wszystkie okna Thunderbirda będą na jednym pulpicie to kliknięcie na ikonę programu nie spowoduje wyświetlenia wszystkich okien w pomniejszonym rozmiarze?
Cztery pulpity a na każdym pięć okien jakiegoś programu, czy panel w Gnome nie będzie za krótki?

Czasem tak, czasem nie, czasem wyświetli mi w ogóle okienko nie tego maila który chciałem pisać. Poza tym z moim Ubu coś jest nie tak i przełączanie się na te pulpity trwa ok. 5sekund. Praktycznie co dzień w pracy wpieklam się o to. To się sprawdza w domu, ale szybkie przełączanie w biurze, gdzie jednocześnie jest parę okien różnych programów - no tu już tak fajnie nie jest. O dziwo na 11.10 przełączenie na wirtualne mini-pulpity działało dobrze. Nie wiem co mnie pokusiło, aby w środowisku produkcyjnym zmieniać Ubu na wyższy numerek

Właśnie, przełączanie między oknami to największy koszmar paraliżujący zupełnie pracę. Ciągła walka z szukaniem tego okna co trzeba, już po paru godzinach można sobie w głowę strzelić Tam jest co prawda skrót Win+E nazywany "expo" - eksponuje miniatury wszystkich otwartych okien, ale to zawsze jeden klik więcej no i trzeba ogarnąć wzrokiem ten chaos i wyszukać prawidłowego okna (niektóre bardzo podobne do siebie). Nie wiem jak to może być bardziej ergonomiczne od tradycyjnego eksponowania zminimalizowanych okien na belce. Ciągle mam je na oku, są tam gdzie trzeba, trafiam za każdym razem w to które aktualnie potrzebuję Ład i porządek. Unity zmusza do zabawy w ciuciubabkę, może jest ok jak ktoś na co dzień tylko z przeglądarki korzysta. Zrobiła się z tego taka zabawka, czy na pewno o to chodziło?