Czterdzieści lat systemów Uniksowych 12


medalNie każdy wie, a ten co nie wie to teraz się dowie. Systemy spod znaku Uniksa obchodzą właśnie czterdziestolecie. To szmat czasu w branży IT.

Impulsu do rozwoju dostarczyła w 1969 roku firma AT&T. Mając wątpliwości co do sensu rozwijania projektu Multics zwolniła pracowników Bell Labs. Byli wśród nich: Ken Thompson i Dennis Ritchie.

Ken, w sierpniu 1969 roku, wykorzystując swój wolny czas, w ciągu tygodnia, przeniósł za pomocą kart perforowanych (sic!) system operacyjny, asembler, powłokę i edytor na komputer PDP-7. Rok później, system Unics, bo tak go wtedy nazywano, został zaadoptowany na potrzeby komputera PDP-11. W roku 1971 został wydany Unix Time-Sharing System First Edition (V1). W 1973 roku Dennis Ritchie i Ken Thompson przepisali całkowicie system Unix na język C co umożliwiło przeniesienie systemu na inne platformy sprzętowe.

Ken_n_dennis
Ken Thompson (po lewej) i Dennis Ritchie (po prawej)

W 1983 roku Dennis Ritchie i Ken Thompson zostali odznaczeni Nagrodą Turinga za wkład w rozwój systemów operacyjnych oraz stworzenie systemu Unix. Zaś w 1998 roku otrzymali, z rąk ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Billa Clintona, najwyższe odznaczenie w USA za zasługi w dziedzinie techniki – Narodowy Medal Technologii


Skomentuj sn00py Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

12 komentarzy do “Czterdzieści lat systemów Uniksowych

  • Lehr

    zauważcie że wszyscy ówcześni programiści i inżynierowie nosili brody, można by rzec – byli geekami, i w pełni ścisłymi umysłami, ale łamali stereotypy „chuderlawych cztero okich leszczów” pełen szacunek za potęgę umysłu i wspaniałe podejście do życia 😉 Brak mi czasów garażowych firm informatycznych – to był klimat!

  • sn00py

    I to wszystko ? Po tak ciekawym tytule spodziewałem się rzetelniejszego (bardziej rozwiniętego) wpisu. Szkoda. Pomysł fajny ale wykonanie fatalne.

  • Aristarh

    Ruri nie rób z siebie down’a jeśli jest taka notka to zazwyczaj się pisze o historii o najważniejszych wydarzeniach, a nie zamyka się temat na pół strony A4.

  • aga

    Aristarh- jeśli masz jakiś pomysł newsa dłuższego niż pół strony A4 to zapraszamy serdecznie. Nie sztuką jest tylko wymagać- sztuką jest też coś od siebie dać.

  • urgo

    Ja też chciałbym zapomnieć, ale niestety w pracy muszę (tak, muszę) używać XP. Ostatnio jak przyszedł do mnie znajomy z laptopem z Vistą na pokładzie, abym mu coś tam zainstalował, to mało nie wybiegłem z krzykiem z domu. 🙂

  • Ruri

    [quote comment=”39003″]Ruri nie rób z siebie down’a jeśli jest taka notka to zazwyczaj się pisze o historii o najważniejszych wydarzeniach, a nie zamyka się temat na pół strony A4.[/quote]
    Chwała bogu ze w tym swoim zacietrzewieniu nie napisałeś: po diabła wymyślili roota teraz ja (super hiper Arisrach ) musze wpisywać hasło jak chce coś za darmo i na wolnej licencji zainstalować. Bo przecież jak można wypuścić coś w świat skoro Ari stwierdzi ze nie bardzo kuma?

    ps. przepraszam wszystkich za ten wpis ale z trollem inaczej sie nie da rozmawiać jeśli sie nie zejdzie do jego poziomu. Siebie też przepraszam.

  • zyga

    faktem jest, ze tez sie spodziewalem, ze tutaj wejde i przy kawce sie zrelaksuje czytajac jakis wypasiony artykul o uniksie
    no ale lepsze to niz nice 😉

  • sjd

    Chyba jest tu mala niescislosc. AT&T *chciala* zrobic nowszy niz Multics system operacyjny tyle ze ustawa antytrustowa zabraniala firmie wejscia na rynek systemow operacyjnych.
    Nikt ojcow C i unixa nie zwalnial tylko nie rozliczal czyli placil i nie poganial i chwala AT&T za to (przynajmniej tak mozna poczytac na stronie Thompsona). Przy cenie PDP-7 i PDP-11 tylko nieliczne najbogatsze firmy mogly sobie pozwolic na te komputery – napewno nie byl to sprzet „domowy”.
    Pierwszy uniks byl napisany w assemblerze i w B a przenoszony z maszyny na maszyne przy pomocy tasm a nie kart.
    Reszta zdarzen by sie z grubsza zgadzala o ile pamiec nie zawodzi;-)